Verslag: Hans Welten en Niels de Feijter

In de zevende ronde van de competitie volgde het onderlinge duel. Beide teams hebben nog punten nodig om uit de degradatiezone te raken. Mark appte ’s-middags dat hij beroerd, belabberd, ziek, zwak en misselijk was of zoiets. Ik appte terug dat ik op de club nog wel een vervanger zou vinden. Ik wilde Goes C niet leegroven en geen wijzigingen meer in Goes D aanbrengen, waardoor Joris als de hoogste gerate aanwezige speelgerechtigde speler de gelukkige was. “Yours truly” zette Joris op scherp door over competitievervalsing te beginnen.

  Goes B 1751   Goes C 1701 4-0
1 Rinus Burgerhoff 1877 - David de Feijter 1819 1-0
2 Erwin Kloosterman 1874 - Niels de Feijter 1711 1-0
3 Hans Welten 1852 - Jari Groen 1625 1-0
4 Joris Verburg 1401 - Jo Tholenaar 1648 1-0

Na de openingsfase waren de stellingen nog in evenwicht. Joris had enig ruimtevoordeel, maar de stelling van Jo zag er gezond uit. Jari had zijn voorbereide opening op het bord. Toen ik de zaal binnenliep werd ik opmerkelijk hartelijk begroet door “Yours truly”, waardoor ik bijna van slag raakte. Pas achteraf begreep ik de ware reden van de uitbundige begroeting. De toppers van de club waren Jari aan het voorbereiden op de opening die hij op het bord wilde hebben. Nu acht ik dat vrijwel altijd zinloos tegen mij, omdat ik pas achter het bord bepaal wat ik ga spelen. Behalve als ik de gelegenheid krijg om mijn lievelingsopening te spelen, die kans laat ik me niet ontgaan en zo kreeg Jari toch zijn zin. Niels kwam tegen Erwin wat minder uit de opening, maar stond voorlopig nog vrij solide. Op bord 1 stonden aan beide kanten wat lichte stukken op vreemde posities met volgens de computer een plusje voor Rinus. 

Joris was ruimschoots als eerste klaar. Onze voorzitter, wedstrijdleider, jeugdleider en materiaalcommissaris speelt weinig externe wedstrijden dit seizoen, maar als hij speelt gaat dat hem goed af. Hij heeft een zware vervolgstudie opgepakt. En dat maakt hem blijkbaar scherp. Hij loerde op zijn kans. Jo verslikte zich plotseling in de stelling, waardoor Joris met een paard de gehele koninklijke familie kon aanvallen. Jo gaf onmiddellijk op.

Jari was goed uit de opening gekomen, maar verder allemaal nog theorie. Hij profiteerde echter niet toen Hans een mindere voortzetting koos. Een zet later rekende Jari een zet te weinig door, waardoor hij twee stukken verloor tegen een toren. En nog wat later werd de partij beslist door de terugweg voor een loper te blokkeren waardoor deze verloren ging, evenals de partij.

Erwin stond op bord 2 stukken beter dan Niels, maar toen de buit binnengehaald kon worden greep hij mis. Ook op dit bord kwam een paardvork op het bord die de dame kostte. Was dit dan het einde van de partij? Nee! Erwin zuchtte even diep en vervolgde zijn koningsaanval. Volgens de computer niet terecht, maar 'gelukkig' (afhankelijk vanuit welk perspectief je het bekijkt) speelde hij tegen een menselijke opponent. Na te langzaam spel van Niels kreeg Erwin weer de overhand en kreeg Niels een mat in 6 om zijn oren. 

Bij David ging het eigenlijk andersom. De underdog was een koningsaanval begonnen die de computer op een zeker moment beoordeelde met +4.5. De kopman van Goes C verslikte zich echter in een vergiftigd paard waarna de rollen werden omgedraaid, de beoordeling dook gelijk naar -4. David had de pionnen gebruikt voor de koningsaanval dus de koning stond redelijk op de tocht. De twee torens en de dame van Rinus brachten een bezoekje wat de witte monarch niet overleefde. 

Uiteindelijk was er dus sprake van een broedermoord van Goes B op Goes C met een klinkende 4 – 0 uitslag. Goes B is nu praktisch zeker van behoud, uit de resterende twee wedstrijden is nog een half bordpunt nodig. Donkere wolken pakken zich samen boven Goes C met 0 matchpunten en 4½ bordpunten na 7 wedstrijden. Maar hoe gek het ook klinkt: Goes C heeft alles nog in eigen hand! In de volgende ronde volgt Landau A (2 mp en 6 bp). En in de laatste ronde volgt De Zwarte Dame A (1 mp en 4½ bp). Deze drie teams gaan uitmaken welke 2 teams degraderen.