In een optimistische bui had ik de teamgenoten een tikkeltje uitdagend laten weten dat we bij een winst van ½ - 3½ de derde plaats zeker stelden. Remco liet weten verhinderd te zijn, waarna zijn jongere broer hem niet kon vervangen, de 90-jarige Jo Tholenaar was wel beschikbaar. Hans had Niels of David als stand-bye geregeld omdat hij uit Utrecht moest komen, vervanging was echter niet nodig omdat ik een kwartiertje voordat Rinus mij kwam ophalen arriveerde.
Na zo’n begin zou je eigenlijk alle lezers een paar weken in het duister moeten laten tasten over deze. Om daarna pas als een volleerd goochelaar het altijd witte konijn uit de hoge hoed te toveren. De titel had overigens ook “de Kunst van het de-hand-opsteken-op-het-juiste-moment” kunnen zijn maar die is zeker minder catchy en bovendien ontdaan van enige relatie met het schaakspel.
Mark doet verslag: 10 maart mochten we weer met ons 2e team weer laten zien dat we onze plaats in de Hoofdklasse meer dan waard zijn.
Dat het vooraf een moeilijk verhaal zou kunnen worden, was gezien de mail-correspondentie van Hans wel duidelijk. Met hangen en wurgen konden er uiteindelijk 7 Goese representanten achter de borden worden geplaatst, na het afstaan van de de Feijters en Erwin aan ons vlaggenschip. Dan hadden we nog geluk dat Jari met ons mee kon doen!
Helaas voor klok meister Joris is het Goes C gelukt om directe degradatie te voorkomen. In een direct duel tussen de onderste twee teams uit de Eerste Klasse wist Goes C in een thuiswedstrijd Denk en Zet A te verslaan.
