Het A-team heeft seizoen in stijl beeindigd met een tweede nederlaag. Het traditionele slotduel met SKS ging met 3-1 verloren. Daardoor werden we slechts 3e. Een ongekend 'dieptepunt' natuurlijk want Goes A is ieder jaar dat deze competitie bestond op plaats 1 of 2 geeindigd. HWP wist voor het eerst de titel te bemachtigen...

YT gaf het goede voorbeeld door tegen Rene zomaar een stuk weg te blunderen. In een Noteboom (dubieuze opening maar als wit 1x iets doms doet kan het zomaar mis zijn) vond uw verslaggever zo een beetje de eerste mogelijkheid voor een blunder nadat de zwartspeler afweek van de theorie met een vroeg Le4: Ta4?? gevolgd door b3! Dxb3 Tab8 Da3 en Txb2. (lokken richten vuur overbelasting voor de stappenmethode) Uiteraard zag uw verslaggever het ook onmiddellijk na Ta4 maar dan is het te laat. Wit kreeg nog wel 2 pionnen en bleef lang door sputteren. Zowaar kwam de remise nog in de buurt. 1 inaccuraat zetje van zwart en het was zover. Rene bleef echter geconcentreerd en terwijl de witte toren bezig was de laatste zwarte pion op te ruimen vormden Toren Paard en Koning al een matnet...

De animo voor deze match op donderdag was niet heel goed. Zo ging Jari liever bowlen.... Jo Tholenaar had er natuurlijk wel zin in en na zijn glorieuze overwinning bij het bejaardensoos koersbal toernooi van 's Heer Arendskerke van de dag ervoor (60 deelnemers trouwens!) wist hij ook nog bijna Bert Henderikse te verslaan. Jo stond een pion voor in een eindspel met loper paard elk. Hij had Zijn loper voor het paard kunnen geven. Denk dat wit dan zoveel tijd kwijt was geweest aan de zwarte a-pion dat er op de koningsvleugel gecashed had kunnen worden. Ook eerder waren er blijkbaar nog mogelijkheden nu kwam Bert nog net weg met een halfje...

Hans had tegen Jeroen ook wel kansen op remise. In een iets minder toreneindspel had hij passief moeten blijven en mogelijk alle spel van zwart kunnen stoppen. Enkel een open e-lijn was waarschijnlijk genoeg... Stil zitten is moeilijk echter en Hans deed wel wat. Nu viel de zwarte toren ook binnen en dat was veel sterker dan het spel van de witte toren.

Louis tot slot hield remise tegen Jos. De hele partij stond wit iets beter maar was de zwarte stelling solide te noemen. Net toen het wat leek te gaan worden voor de thuisspeler offere Louis een kleine kwaliteit en het zwarte paard bleek meer dan voldoende om het evenwicht te houden in de partij.

Zodoende eindigde de match dus in 3-1. Een ander resultaat was zeker niet ondenkbaar maar het was niet ons seizoen...