Home

Verslag: Hans Welten

We gingen naar Axel om tegen Landau te spelen. Altijd leuke tegenstanders voor een spannende avond. Erwin had voor deze laatste keer door de tolpoortjes (eindelijk) een T-tag meegenomen. Het bleek dat de zaterdag nu ook al tolvrij door de Westerscheldetunnel kon worden gereden. We hadden dus geen problemen met een lange avondsessie. We speelden voor het eerst dit jaar in de basisteam opstelling. Bij Landau viel Nick Dubbeldam in voor Aäron Zootjes, feitelijk een versterking.

De uitslagen:

De openingen waren de Cambridge Springs in het Dame Gambiet, een Caro-Kann, een Franse verdediging en iets onduidelijks of in ieder geval iets wat ik vergeten ben. Je mag zelf bedenken welke opening bij welke partij hoort. In ieder geval kwam er voor Goes één actieve stelling, twee verdedigende stellingen doordat men begon met zwart en één passieve stelling op het bord.

Erwin had het vanaf de opening al lastig. Hij probeerde te keepen. Maar ik zag Nick een pion winnen en vermoedde dat Erwin de partij zou gaan verliezen. Toen er later nog een tweede pion verloren ging werd mijn vermoeden bevestigd.

Bij Rinus bleef het lang gelijk. Toen Rinus een aanvalsmogelijkheid zag ging hij ervoor, gelet op het verlies van Erwin en de overige stellingen die nog gelijkwaardig waren. De aanval liep op niets uit en hij verloor zelfs nog een pion. Na ruil van de dames werd er vervolgens snel verloren.

Hans maakte deze keer niet opnieuw dezelfde fout die hij vorig seizoen in dezelfde opening maakte. Maar daarna analyseerde Stockfish bij vrijwel elke zet een andere voortzetting dan Hans speelde. Desondanks bleef er lang een gering voordeel voor Hans, wellicht omdat Stockfish bij de keuzes van Ronald ook de nodige verbeteringen berekende. Hans had meer speelruimte, maar het was lastig om verder voordeel te verkrijgen. Uiteindelijk kwam er een lopereindspel met allebei 5 pionnen op het bord met een actieve loper en een vrijpion voor Hans en een passieve loper voor Ronald. In de analyse achteraf bleek g3 kansen op winst te geven (al was er nog een lange weg te gaan), maar na het gespeelde f3 is het remise. Na een ondoordachte poging om pionnen op de damevleugel te winnen werd de remise zelfs verprutst (oftewel verblunderd). Zwart haalde de pionnen op de koningsvleugel op en die zijde van het bord bleek beslissend te zijn.

Bij Niels bleef het ook lang een evenwichtige stelling. Niels had de indruk dat Mark geen duidelijk plan had. Uiteindelijk wist Niels in een pionneneindspel op de damevleugel een cruciale pion te winnen. Promotie was niet meer tegen te houden. De koning van Mark repte zich naar de koningsvleugel om pionnen op te rapen voor tegenkansen. De laatste stelling die ik gezien heb (voordat ik mijn partij ging analyseren) staat in het diagram met zwart aan zet.

Diagram: Mark Zootjes – Niels de Feijter voordat zwart Da8 speelt.

Niels speelde hier Da8 waarna hij de partij won. Volgens Mark maakte één tempo het verschil uit.

Nog twee spelers erbij die mijn eindspel konden analyseren. Uiteindelijk hebben we de analyse zo uitvoerig gedaan dat we tolvrij door de tunnel terug konden rijden. We hebben de nummers 6 tot en met 9 in de huidige stand inmiddels gehad. In de komende ronden volgen de vier clubs die in de afgelopen tien jaren het Zeeuws kampioenschap hebben verdeeld. Dat wordt dus nog een pittiger vervolg van de competitie.